zaterdag 2 juni 2007
Onderweg van en naar mijn werk, luister ik vaak naar de radio. De meeste radiostations (538, 3FM enz) kletsen teveel tussen de muziek door. Erg irritant als je drie kwartier aan het rijden bent en daarvan dertig minuten moet luisteren naar zichzelf-zeer-interessant-vindende-DJ’s. Althans, dat vind ik. Q-music heeft dat nèt iets minder dus vaak stem ik op hen af. En bij hun hoor je vaak “je dag is goehoed!”
Het bruggetje is weer geslagen!
Mijn dag begon namelijk “raahaaar!”. Vanmorgen vroeg, half vijf om precies te zijn, reed ik richting Schiphol. Er was dus inderdaad een vlucht voor me. Zo’n 200 meter voor ik de Schipholtunnel naderde, zag ik iets raars. Ik zag namelijk een man op een fiets die zo, vanaf de vluchtstrook de A4 overstak! En bij de middenberm stopte hij en keek een beetje verdwaasd om zich heen. En toen verdween ik de tunnel in met in mijn hand mijn mobiele telefoon. Net voor ik tunnel uit was had ik 112 aan de lijn en vlak voor ik mijn auto parkeerde (hij rijdt weer als een zonnetje …) kreeg ik te horen dat ze er een unit op af zouden sturen. Ik had mijn burgerplicht weer gedaan!
Het gebouw en de briefingkamers waren niets veranderd in de afgelopen paar weken. De koffie liet zich prima smaken en ook de rest van mijn crew had er zin in. Op één na. Die was even de kluts kwijt op flight safety gebied. Ze wist niet goed wat ze wel en niet met een waterblusser mocht blussen aan boord. (niet: elektrische branden, bv een oven i.v.m. kortsluiting. Wel: de rest behalve ‘dangerous goods i.v.m. het mogelijk vrijkomen van giftige gassen) Ik gaf haar nog een herkansing. Gelukkig had ze die vraag wel goed. In de crew naast de onze werd er iemand naar huis gestuurd vanwege onvoldoende kennis van flight safety. Het liep dus met een sisser (die mag je wel blussen met de H20-blusser …) af.
Op ons gemak slenterden we naar de C-pier, helemaal aan het einde stond onze Boeing klaar. We waren nummer twee van de drie vluchten die naar Preveza (Griekenland) vlogen van onze club. Ook Martinair stuurde een –ingehuurde- Airbus die kant op.
De vlucht zelf verliep rustig, geen bijzonderheden, aardige mensen (veelal zeilers, Preveza is een prima vertrekpunt om met een zeilboot de Middellandse Zee te verkennen) en hier en daar een verdwaald kind. Omdat Preveza een militair veld is
Uiteraard liepen ze, bijna allemaal, met de camera in de hand de trap af. “Ik heb nog geen foto’s van een militaire luchthaven, leuk voor in mijn verzameling!”
Dus …
Recht voor ons stond een machine van Transavia met een aparte bestickering.
Linksvoor stond een machine van Martinair
Het verhaal gaat als volgt: Op een mooie dag stonden er twee vliegtuigen te wachten op een luchthaven. De één van Martinair, de ander van Transavia. Het was er erg druk en er was nog geen zicht op een harde vertrektijd. Allebei de machines hadden de deuren gesloten en een ‘ready message’ verstuurd naar de toren, ze geven daarmee aan dat ze klaar zijn om direct te vertrekken wanneer er een gaatje vrij komt. De cockpit van Transavia besloten een geintje uit te halen …
Ze openen het raam van de co-piloot, de Martinair-machine staat rechts van hen. De co-piloot van Transavia fluit op zijn vingers en ziet twee verbaasde piloten hun kant op kijken. Op dat moment pakt de captain van Transavia de boordmicrofoon, “Dames en heren hier spreekt uw gezagvoerder. U heeft in de media wellicht gelezen over de concurrentie strijd tussen Transavia en Martinair maar we willen dat verhaal graag uit de wereld helpen. Mijn collega en ik zwaaien nu heel vriendelijk naar de piloten in het Martinair toestel naast ons en via de rechterraampjes kunt u hun reactie zien!” De passagiers buitelden over elkaar heen om een glimp op te vangen van de reactie van de Martinair-mannen. Op dat moment steken de Transavia piloten hun middelvinger op naar de collega’s in de andere machine. De reactie laat zich raden. De passagiers aan boord van het Transavia toestel hebben nooit meer met Martinair gevlogen!
Zo, nu is het tijd voor een middagdutje, morgenochtend gaat de wekker weer om vier uur. Wie weet zie ik dan echte beren op de weg!
Het bruggetje is weer geslagen!
Mijn dag begon namelijk “raahaaar!”. Vanmorgen vroeg, half vijf om precies te zijn, reed ik richting Schiphol. Er was dus inderdaad een vlucht voor me. Zo’n 200 meter voor ik de Schipholtunnel naderde, zag ik iets raars. Ik zag namelijk een man op een fiets die zo, vanaf de vluchtstrook de A4 overstak! En bij de middenberm stopte hij en keek een beetje verdwaasd om zich heen. En toen verdween ik de tunnel in met in mijn hand mijn mobiele telefoon. Net voor ik tunnel uit was had ik 112 aan de lijn en vlak voor ik mijn auto parkeerde (hij rijdt weer als een zonnetje …) kreeg ik te horen dat ze er een unit op af zouden sturen. Ik had mijn burgerplicht weer gedaan!
Het gebouw en de briefingkamers waren niets veranderd in de afgelopen paar weken. De koffie liet zich prima smaken en ook de rest van mijn crew had er zin in. Op één na. Die was even de kluts kwijt op flight safety gebied. Ze wist niet goed wat ze wel en niet met een waterblusser mocht blussen aan boord. (niet: elektrische branden, bv een oven i.v.m. kortsluiting. Wel: de rest behalve ‘dangerous goods i.v.m. het mogelijk vrijkomen van giftige gassen) Ik gaf haar nog een herkansing. Gelukkig had ze die vraag wel goed. In de crew naast de onze werd er iemand naar huis gestuurd vanwege onvoldoende kennis van flight safety. Het liep dus met een sisser (die mag je wel blussen met de H20-blusser …) af.
Op ons gemak slenterden we naar de C-pier, helemaal aan het einde stond onze Boeing klaar. We waren nummer twee van de drie vluchten die naar Preveza (Griekenland) vlogen van onze club. Ook Martinair stuurde een –ingehuurde- Airbus die kant op.
De vlucht zelf verliep rustig, geen bijzonderheden, aardige mensen (veelal zeilers, Preveza is een prima vertrekpunt om met een zeilboot de Middellandse Zee te verkennen) en hier en daar een verdwaald kind. Omdat Preveza een militair veld is
Uiteraard liepen ze, bijna allemaal, met de camera in de hand de trap af. “Ik heb nog geen foto’s van een militaire luchthaven, leuk voor in mijn verzameling!”
Dus …
Recht voor ons stond een machine van Transavia met een aparte bestickering.
Linksvoor stond een machine van Martinair
Het verhaal gaat als volgt: Op een mooie dag stonden er twee vliegtuigen te wachten op een luchthaven. De één van Martinair, de ander van Transavia. Het was er erg druk en er was nog geen zicht op een harde vertrektijd. Allebei de machines hadden de deuren gesloten en een ‘ready message’ verstuurd naar de toren, ze geven daarmee aan dat ze klaar zijn om direct te vertrekken wanneer er een gaatje vrij komt. De cockpit van Transavia besloten een geintje uit te halen …
Ze openen het raam van de co-piloot, de Martinair-machine staat rechts van hen. De co-piloot van Transavia fluit op zijn vingers en ziet twee verbaasde piloten hun kant op kijken. Op dat moment pakt de captain van Transavia de boordmicrofoon, “Dames en heren hier spreekt uw gezagvoerder. U heeft in de media wellicht gelezen over de concurrentie strijd tussen Transavia en Martinair maar we willen dat verhaal graag uit de wereld helpen. Mijn collega en ik zwaaien nu heel vriendelijk naar de piloten in het Martinair toestel naast ons en via de rechterraampjes kunt u hun reactie zien!” De passagiers buitelden over elkaar heen om een glimp op te vangen van de reactie van de Martinair-mannen. Op dat moment steken de Transavia piloten hun middelvinger op naar de collega’s in de andere machine. De reactie laat zich raden. De passagiers aan boord van het Transavia toestel hebben nooit meer met Martinair gevlogen!
Zo, nu is het tijd voor een middagdutje, morgenochtend gaat de wekker weer om vier uur. Wie weet zie ik dan echte beren op de weg!
Comments:
Een reactie posten
Webloggers
Loppies' links
- Selective
- LaDoll
- ATCbox
- Van Stoffelen
- Wakeboard Loosdrecht
- Air Waseens ...
- Crewlounge
- Peter Cuyper
- Skyters
