Loppies

Vandaag was de climax; maandenlang hadden we hier –in het diepste geheim- naar toe gewerkt! Het jubileumfeest vanwege het 75-jarig bestaan …en tevens mijn afscheidsfeest. Dat laatste was niet zo gepland. Maar wel mooi zoals dingen soms precies samenvallen.

Met gemengde gevoelens stond ik vanmorgen naast mijn bed. Gisteren had ik mijn laatste kantoordag gehad, ik had afscheid genomen van mensen met wie ik 10 maanden lang soms intensief en soms slechts oppervlakkig had samengewerkt. Raar gevoel hoor. Gelukkig had ik nog één dag om echt afscheid te nemen. Vandaag hadden we een activiteitendag gepland met aansluitend een knalfeest. Overdag lekker buiten (en we werden overvallen door één zeer lokale bui, dus alle stoere bouwvakkers schuilden samen onder een bosje bomen.Je zou maar smelten…)

En ’s avonds heerlijke hapjes, optredens van diverse artiesten met als uitsmijtster Edsilia R. En toen was het tijd om echt te gaan. En afscheid nemen is nooit leuk. Gelukkig bestaat er nog zoiets als email. En blogspot.