Loppies

Dat het hoogseizoen is merk ik als geen ander. Ik word nagenoeg iedere dag gebeld met de vraag of ik ‘alsjeblieft wil vliegen’.
Tuurlijk, ik ben de moeilijkste niet. Bovendien heb ik toch niets beters te doen dus kom maar op.

Deze keer ging de reis naar Rotterdam, in het staartje van de spits maar desondanks duurde de rit maar 50 minuten. De kist kwam te laat (25 minuten) dus wij gingen maar een beetje slap hangen in onze eigen crewroom aldaar. En dat je daar nog wel eens rare dingen aantreft …

We stonden net in de crewroom toen onze gezagvoerder ineens dat vliegtuigje zag liggen. Op z’n kop. En niets in de buurt. Raar. Wel stond er zo’n geel autootje van de luchthaven bij maar er werd niets gedaan. Ook wij hadden niets zien gebeuren dus we gingen er eigenlijk vanuit dat hij er al een tijdje lag. Maar dan ga je even naar het toilet en dan gebeurd er ditAchteraf bleek dat het vliegtuigje, tijdens het taxiën ‘gewoon was omgeblazen.’ Ben ik even blij dat ik op zo’n grote Boeing vlieg!

Met een half uurtje vertraging vertrokken we vervolgens richting Faro. Niet een hele volle machine dus dat was wel lekker. De passagiers waren rustig en relaxed. Tenminste, dat dacht ik…

Halverwege de vlucht kwam mijn collega van de achterpantry naar voren. Hij vertelde me dat hij tot vier keer toe een passagier gevraagd heeft om de schoenen van zijn kinderen (die op de stoel stonden) uit te doen. De passagier zei in eerste instantie toe maar deed niets. Behalve nare opmerkingen maken naar mijn collega. Ik vroeg of mijn collega een Notice of Violation wilde. “Ja, maar ik wil het eerst nog even aankijken.” Hij stelde zich dus erg coulant op.

Tijdens de nadering voor Faro en de bijbehorende cabinecontrole vlak voor de landing komt mijn collega bij diezelfde meneer en guess what? Twee tafeltjes waren nog uitgeklapt en de rugleuning van de meneer stond nog naar achteren (noot: ik had net gespeecht dat tafeltjes ingeklapt dienden te worden en dat rugleuningen weer rechtop moesten staan). Mijn collega vraagt of meneer de tafeltjes wil inklappen en krijgt te horen “Ja, doe ik zo, loop nou maar gauw door.” En toen was de maat vol voor hem en kreeg de passagier een Notice of Violation. Die hij vervolgens voor de ogen van mijn collega, verscheurde. Toevallig kwam ik net even poolshoogte nemen…

De meneer wenste zijn kant van het verhaal te doen. “Prima meneer maar pas na de landing.” Intussen vertelde ik de gezagvoerder wat er zojuist gebeurd was. Deze besloot om de man (na vier waarschuwingen en een Notice of Violation) een Travel Restriction op te leggen. Ik was het volledig met hem eens.

Samen stonden we in de pantry onze passagiers gedag te zeggen en jawel, daar komt de meneer aan met in zijn kielzog de kinderen en een vrouw. Aan zijn manier van praten (hij vroeg de gezagvoerder ‘of hij nu eindelijk zijn verhaal mocht doen’.) merkte je dat het een vrij autoritair mannetje was die duidelijk het idee had dat HIJ de baas was en niemand anders. Regels zijn duidelijk niet voor hem bedoeld. Onze gezagvoerder liet de man in kwestie duidelijk merken hier niet van onder de indruk te zijn, hij overhandigde hem een Travel Restriction, gaf hem aanwijzingen en raadde hem aan de brief GOED te lezen en dat doorscheuren geen goed plan was. Daarna wensten we hem, zijn vrouw en kinderen een fijne vakantie toe.

Op de terugvlucht schreven we allemaal onze versie van het verhaal op, hoe completer het plaatje des te beter zou hierop gereageerd kunnen worden.

En vanavond mag ik weer naar Faro...