woensdag 4 juli 2007
Gisteren mocht ik me weer melden voor iets bijzonders, een ad hoc vlucht naar Santander in Spanje.
Na een briefing waarin duidelijk werd dat we heel hard moesten werken in de één-uur-en-vijftig minuten lange terugvlucht; kranten, hot towels, hot meal met bar service en twee keer koffie/thee service, begaven we ons richting de gate. We waren wel een beetje opgewonden met z’n allen want het was wel een hele speciale vlucht. Heen vlogen we leeg naar Santander en in Spanje zouden we een volle machine meekrijgen, bestaande uit allemaal militairen!
We liepen richting één van de achterste C-gates en toen we daar aankwamen stonden de deuren naar het vliegtuig toe wagenwijd open. Dat hoort niet, de laatste van de binnenkomende crew hoort die gatedeur dicht te doen. Anders kunnen passagiers of andere ongewenste personen vrij naar het vliegtuig en/of platform lopen. Nu waren we ongeveer honderd meter voor de gate wel een crew tegen gekomen maar of dat nou dezelfde waren die van deze kist afkwamen? We wisten het niet zeker en hadden dus een dilemma. Ik belde met de meldkamer van Schiphol. Ik legde de situatie uit, en ze zouden er iemand op af sturen. Eenmaal aan boord checkten wij als vanouds alle (catering) benodigdheden en we letten alvast extra scherp op eventuele ongewenste security items aan boord.
Na een kwartier was er nog niemand gearriveerd maar wij moesten van de blokken. Onze gezagvoerder riep de security nog maar eens op en kreeg te horen dat ‘men er vanuit gaat dat het veilig is omdat het Schengen-gebied is dus stuurde men niemand om te komen kijken.’
We waren stomverbaasd. Wij worden als crew nooit overgeslagen bij de security controles voor en na de douanecontroles terwijl je er toch ‘vanuit mag gaan dat airline crew geen kwade bedoelingen heeft.’ Maar dat werkt vast weer heel anders. Wij waanden ons veilig en vertrokken (na een zeer, zeer, zeer grondige controle van het vliegtuig door onszelf) richting het regenachtige zuiden.
Onderweg genoten we van het uitzicht, hier hangen we bijvoorbeeld boven Rotterdam
We werden opgewacht door drie alleraardigste militairen
De heren (+ dame) gedroegen zich voortreffelijk en wij werkten ons de benen uit het lijf. Op veler verzoek draaiden we de film, we hadden al gewaarschuwd dat we het einde waarschijnlijk niet zouden halen, toch wilden ze kijken. En zo gebeurde het dat, bijna een kwartier na on blocks, er nog passagiers aan boord zaten die gebiologeerd naar de film zaten te kijkn.
*Wij pakten onze dispatch-drankjes en slopen de gate uit ...*
Na een briefing waarin duidelijk werd dat we heel hard moesten werken in de één-uur-en-vijftig minuten lange terugvlucht; kranten, hot towels, hot meal met bar service en twee keer koffie/thee service, begaven we ons richting de gate. We waren wel een beetje opgewonden met z’n allen want het was wel een hele speciale vlucht. Heen vlogen we leeg naar Santander en in Spanje zouden we een volle machine meekrijgen, bestaande uit allemaal militairen!
We liepen richting één van de achterste C-gates en toen we daar aankwamen stonden de deuren naar het vliegtuig toe wagenwijd open. Dat hoort niet, de laatste van de binnenkomende crew hoort die gatedeur dicht te doen. Anders kunnen passagiers of andere ongewenste personen vrij naar het vliegtuig en/of platform lopen. Nu waren we ongeveer honderd meter voor de gate wel een crew tegen gekomen maar of dat nou dezelfde waren die van deze kist afkwamen? We wisten het niet zeker en hadden dus een dilemma. Ik belde met de meldkamer van Schiphol. Ik legde de situatie uit, en ze zouden er iemand op af sturen. Eenmaal aan boord checkten wij als vanouds alle (catering) benodigdheden en we letten alvast extra scherp op eventuele ongewenste security items aan boord.
Na een kwartier was er nog niemand gearriveerd maar wij moesten van de blokken. Onze gezagvoerder riep de security nog maar eens op en kreeg te horen dat ‘men er vanuit gaat dat het veilig is omdat het Schengen-gebied is dus stuurde men niemand om te komen kijken.’
We waren stomverbaasd. Wij worden als crew nooit overgeslagen bij de security controles voor en na de douanecontroles terwijl je er toch ‘vanuit mag gaan dat airline crew geen kwade bedoelingen heeft.’ Maar dat werkt vast weer heel anders. Wij waanden ons veilig en vertrokken (na een zeer, zeer, zeer grondige controle van het vliegtuig door onszelf) richting het regenachtige zuiden.
Onderweg genoten we van het uitzicht, hier hangen we bijvoorbeeld boven Rotterdam
We werden opgewacht door drie alleraardigste militairen
De heren (+ dame) gedroegen zich voortreffelijk en wij werkten ons de benen uit het lijf. Op veler verzoek draaiden we de film, we hadden al gewaarschuwd dat we het einde waarschijnlijk niet zouden halen, toch wilden ze kijken. En zo gebeurde het dat, bijna een kwartier na on blocks, er nog passagiers aan boord zaten die gebiologeerd naar de film zaten te kijkn.
*Wij pakten onze dispatch-drankjes en slopen de gate uit ...*
Comments:
Een reactie posten
Webloggers
Loppies' links
- Selective
- LaDoll
- ATCbox
- Van Stoffelen
- Wakeboard Loosdrecht
- Air Waseens ...
- Crewlounge
- Peter Cuyper
- Skyters
