woensdag 30 juni 2004
Alweer terug! Vanmorgen om 3.30 was ik al op Schiphol om me te melden voor (wederom) een voetbalvluchtje naar Portugal. Vandaag was de bestemming Lissabon. Helaas gewoon een heen-en-weertje, doordat de produktie nu toegenomen is vanwege de beginnende zomervakanties was er helaas geen ruimte om de kist de hele dag daar te laten staan. Nou ja, dit was ook weer leuk, we hebben in ieder geval blije mensen weggebracht! Hier zie je ze bij het uitstappen op LIS.
Tsja; 'savonds een dame, 'smorgens een stewardess! Van de vlucht naar huis heb ik niet heel veel meegekregen, deze foto is genomen net na take off.
Tsja; 'savonds een dame, 'smorgens een stewardess! Van de vlucht naar huis heb ik niet heel veel meegekregen, deze foto is genomen net na take off.
dinsdag 29 juni 2004
Enige tijd geleden had ik een ontmoeting met loglezer R. op Rotterdam. Hij was zo lief een bosje bloemen mee te nemen...
Ook had hij me verteld dat hij op 28 juni met vlucht HV5061 vanaf Girona naar Rotterdam zou vliegen... dus die had ik aangevraagd en gekregen. Samen met zijn vriendin kwam hij aan boord. Ook vloog er nog een passagiere mee die ik toevallig een paar weken geleden aan boord had op een vlucht vanuit Bergamo. Wat een toeval weer! De vluchten verliepen zowel heen als terug vlekkeloos. Rustige mensen, aardige collega's en goed weer onderweg!
Zelfs op Rotterdam scheen het zonnetje! Helemaal voor loglezer R., bij terugkomst op Rotterdam hadden de vrienden van R. hem verrast door een bosje bloemen voor hem mee te nemen...
Vanavond is de kick off van 'Borrelen in van Stoffelen', komen jullie ook? Ik heb morgenochtend een vroege supportersvlucht naar Lissabon dus ik kan het niet al te laat maken maar ik ga zeker een kijkje nemen om te zien of het (enigszins) succesvol is...
Ook had hij me verteld dat hij op 28 juni met vlucht HV5061 vanaf Girona naar Rotterdam zou vliegen... dus die had ik aangevraagd en gekregen. Samen met zijn vriendin kwam hij aan boord. Ook vloog er nog een passagiere mee die ik toevallig een paar weken geleden aan boord had op een vlucht vanuit Bergamo. Wat een toeval weer! De vluchten verliepen zowel heen als terug vlekkeloos. Rustige mensen, aardige collega's en goed weer onderweg!
Zelfs op Rotterdam scheen het zonnetje! Helemaal voor loglezer R., bij terugkomst op Rotterdam hadden de vrienden van R. hem verrast door een bosje bloemen voor hem mee te nemen...
Vanavond is de kick off van 'Borrelen in van Stoffelen', komen jullie ook? Ik heb morgenochtend een vroege supportersvlucht naar Lissabon dus ik kan het niet al te laat maken maar ik ga zeker een kijkje nemen om te zien of het (enigszins) succesvol is...
maandag 28 juni 2004
Zondag mocht ik de hele dag bijkomen van de vluchten naar Egypte. Ik had het nodig ook! Wat kun je je suf en moe voelen zo’n hele dag lang. Je hoofd wil wel maar je lijf niet. Het is ook wel een pittige werkweek, 8 dagen lang. Weliswaar met twee bijkomdagen (niet indeelbaar) maar toch... De zomer is weer begonnen!
Aan het einde van de middag van ik dusdanig ‘hersteld’ dat we besloten naar Beachbop te gaan op het Bloemendaalse strand. Heerlijk op de fiets, dan heb je ook geen last van alcoholcontroles op de weg terug! Het zonnetje begon ook alweer te schijnen...
Ik ga me maar weer eens aankleden en opmaken. Zodadelijk staat er een taxi Rotterdam-Girona-Rotterdam, taxi Amsterdam op schema.
Aan het einde van de middag van ik dusdanig ‘hersteld’ dat we besloten naar Beachbop te gaan op het Bloemendaalse strand. Heerlijk op de fiets, dan heb je ook geen last van alcoholcontroles op de weg terug! Het zonnetje begon ook alweer te schijnen...
Ik ga me maar weer eens aankleden en opmaken. Zodadelijk staat er een taxi Rotterdam-Girona-Rotterdam, taxi Amsterdam op schema.
zondag 27 juni 2004
Wat een vlucht...
Kwart voor één ‘smiddags moest ik me melden voor de vlucht Amsterdam-Sharm el Sheikh-Hurghada-Amsterdam, een duty van 15.05 uur. Vliegtijd heen, 4.21 uur. Tussenstuk 19 minuten en de vliegtijd terug 5.20 uur.
Wij konden de wedstrijd Nederland – Zweden vanavond dus niet zien...
Met een 6-koppige cabine crew en een drie man sterke cockpit gingen we weg vanaf Schiphol. Een ICA-vlucht op een Boeing 737-800...
Bovendien niet eens met een van onze eigen machines maar eentje die geleased is van een maatschappij in Zuid Afrika. Alles ziet er net even wat anders uit, de romp is gesponsord, er zitten winglets aan de vleugels en de cabine en de galleys...... hou op schei uit! Ik vind het echt minimaal drie keer niks. Misschien een kwestie van wennen maar geef mij onze eigen machines maar, daar weet ik tenminste alles op terug te vinden!
Wij als cabine crew hadden de diverse thuisfronten al ingelicht en we zouden via de sms op de hoogte gehouden worden van de stand van voetbalzaken. Alles indekken want stel nou dat de cockpit niet van voetbal hield?
De cockpit hield dus niet van voetbal. Althans, de gezagvoerder interesseerde zich er niet voor en de twee co’s, ach, ja, voetbal...
Damn!
Dat beloofde een ‘leuke’ vlucht te gaan worden.
Op Schiphol al direct aan de gate gechecked of rij 5 en 6 DEF afgeblokt waren voor de crew. Gelukkig, het gordijn hing er ook al. So far so good. Helaas een slotje gekregen van twintig minuten maar de passagiers leken gezellig, wij hadden er zin an, de vlucht kon beginnen!
Onderweg een paar dronken, opgeschoten passagiers van het type ‘Dirk en Desirée Twee keer Bellen’ tot de orde moeten roepen. Er volgde een weinig plezante discussie maar ik vind het gewoon niet zo leuk wanneer er tegen mijn collega wordt gezegd ‘wat kan jij g**l kijken zeg!’. Zeker niet als er alcohol in het spel is en er totaal geen aanleiding was voor een dergelijke opmerking. De bewuste passagiers moesten nog mee naar HRG. De gezagvoerder had gezegd dat, als ze nog meer amok maakten, ze er op Sharm El Sheikh afgingen. Op SSH werden ze nog even streng toegesproken door één van de co’s maar ze hielden zich verder gedeisd. Bij het uitstappen op Hurghada boden hun vriendinnen nog hun excuses aan voor het gedrag van de vriendjes. Gelukkig waren zij wel nuchter en heb ik ze verteld dat hun namen worden doorgegeven aan de crew die ze ophaalt. Indien dan bij het boarden vanaf HRG opgemerkt wordt door onze collega’s dat er opnieuw sprake is van teveel alcohol gebruik en ongewenst gedrag, ze misschien wel geweigerd zouden kunnen worden voor de terugvlucht. De boodschap kwam duidelijk over!
Inmiddels hadden mijn crew en ik onze vrouwelijke charmes in de strijd gegooid en bleek onze cockpit bemanning niet zo heel erg afwijzend te staan tegenover het voetballen. Mooi! De frequentie van de Wereldomroep hadden we al gekopieerd (met dank aan F.C.B!).
Halverwege de eerste helft gingen we instappen op HRG, veel passagiers vroegen of ze de wedstrijd konden zien aan boord... Nee, want dan zouden we ons niet meer hoeven te ver-excuseren voor de lage ticketprijs! Weet je wat dat kost, satelliet tv aan boord?
De rest van de vlucht is geschiedenis. Tijdens mijn rustperiode, die viel precies samen met de tweede helft, verlenging en de strafschoppen, deed ik verslag van de wedstrijd over het omroepsysteem aan boord. Natuurlijk zaten er mensen aan boord die niet van voetbal hielden maar ja, de massa gaat dan voor. Het gejuich, de opluchting en de ontlading die volgde nadat Arjen Robben de verlossende goal scoorde was historisch te noemen! Het leek wel alsof we met ons allen de Staatsloterij hadden gewonnen...
De laatste paar uur van de vlucht sliepen de passagiers. De meesten hadden een gelukzalige glimach op het gezicht...
Wij gaan naar de halve finale en ik sta stand by... Zou ik er dan weer bij zijn?
Kwart voor één ‘smiddags moest ik me melden voor de vlucht Amsterdam-Sharm el Sheikh-Hurghada-Amsterdam, een duty van 15.05 uur. Vliegtijd heen, 4.21 uur. Tussenstuk 19 minuten en de vliegtijd terug 5.20 uur.
Wij konden de wedstrijd Nederland – Zweden vanavond dus niet zien...
Met een 6-koppige cabine crew en een drie man sterke cockpit gingen we weg vanaf Schiphol. Een ICA-vlucht op een Boeing 737-800...
Bovendien niet eens met een van onze eigen machines maar eentje die geleased is van een maatschappij in Zuid Afrika. Alles ziet er net even wat anders uit, de romp is gesponsord, er zitten winglets aan de vleugels en de cabine en de galleys...... hou op schei uit! Ik vind het echt minimaal drie keer niks. Misschien een kwestie van wennen maar geef mij onze eigen machines maar, daar weet ik tenminste alles op terug te vinden!
Wij als cabine crew hadden de diverse thuisfronten al ingelicht en we zouden via de sms op de hoogte gehouden worden van de stand van voetbalzaken. Alles indekken want stel nou dat de cockpit niet van voetbal hield?
De cockpit hield dus niet van voetbal. Althans, de gezagvoerder interesseerde zich er niet voor en de twee co’s, ach, ja, voetbal...
Damn!
Dat beloofde een ‘leuke’ vlucht te gaan worden.
Op Schiphol al direct aan de gate gechecked of rij 5 en 6 DEF afgeblokt waren voor de crew. Gelukkig, het gordijn hing er ook al. So far so good. Helaas een slotje gekregen van twintig minuten maar de passagiers leken gezellig, wij hadden er zin an, de vlucht kon beginnen!
Onderweg een paar dronken, opgeschoten passagiers van het type ‘Dirk en Desirée Twee keer Bellen’ tot de orde moeten roepen. Er volgde een weinig plezante discussie maar ik vind het gewoon niet zo leuk wanneer er tegen mijn collega wordt gezegd ‘wat kan jij g**l kijken zeg!’. Zeker niet als er alcohol in het spel is en er totaal geen aanleiding was voor een dergelijke opmerking. De bewuste passagiers moesten nog mee naar HRG. De gezagvoerder had gezegd dat, als ze nog meer amok maakten, ze er op Sharm El Sheikh afgingen. Op SSH werden ze nog even streng toegesproken door één van de co’s maar ze hielden zich verder gedeisd. Bij het uitstappen op Hurghada boden hun vriendinnen nog hun excuses aan voor het gedrag van de vriendjes. Gelukkig waren zij wel nuchter en heb ik ze verteld dat hun namen worden doorgegeven aan de crew die ze ophaalt. Indien dan bij het boarden vanaf HRG opgemerkt wordt door onze collega’s dat er opnieuw sprake is van teveel alcohol gebruik en ongewenst gedrag, ze misschien wel geweigerd zouden kunnen worden voor de terugvlucht. De boodschap kwam duidelijk over!
Inmiddels hadden mijn crew en ik onze vrouwelijke charmes in de strijd gegooid en bleek onze cockpit bemanning niet zo heel erg afwijzend te staan tegenover het voetballen. Mooi! De frequentie van de Wereldomroep hadden we al gekopieerd (met dank aan F.C.B!).
Halverwege de eerste helft gingen we instappen op HRG, veel passagiers vroegen of ze de wedstrijd konden zien aan boord... Nee, want dan zouden we ons niet meer hoeven te ver-excuseren voor de lage ticketprijs! Weet je wat dat kost, satelliet tv aan boord?
De rest van de vlucht is geschiedenis. Tijdens mijn rustperiode, die viel precies samen met de tweede helft, verlenging en de strafschoppen, deed ik verslag van de wedstrijd over het omroepsysteem aan boord. Natuurlijk zaten er mensen aan boord die niet van voetbal hielden maar ja, de massa gaat dan voor. Het gejuich, de opluchting en de ontlading die volgde nadat Arjen Robben de verlossende goal scoorde was historisch te noemen! Het leek wel alsof we met ons allen de Staatsloterij hadden gewonnen...
De laatste paar uur van de vlucht sliepen de passagiers. De meesten hadden een gelukzalige glimach op het gezicht...
Wij gaan naar de halve finale en ik sta stand by... Zou ik er dan weer bij zijn?
zaterdag 26 juni 2004
Weten jullie nog wat voor "een draak van een vlucht" ik beschreef op 28 april jl ? Die ga ik nu weer doen...
Tot morgen!
Tot morgen!
vrijdag 25 juni 2004
Ik geloof dat ik mijn relatie met 'vriendin' Helga van Leur nog maar eens moet gaan bezien. Ondanks dat ze de volgende foto heeft laten zijn tijdens het RTL Weer van half acht, heeft ze opnieuw mijn naam verkeerd gespeld. Ok, ik was inderdaad wel in 'mijn noppies' maar toch...
Gistermiddag ging bij mij het licht alweer om 18.00 uur uit en daardoor heb ik de bewuste uitzending niet gezien. Echter, om middernacht ging mijn licht, ongevraagd, weer aan! En daarna kon ik niet meer slapen, ik heb liggen draaien en woelen maar de slaap wilde maar niet komen. Om 2.30 uur toch maar opgestaan, boterhammen gesmeerd, koffie gedronken, douchen aankleden en op naar Kreta!
Ik moest me melden om 4.30 uur...voor de oplettenden; zo'n 24 uur eerder was ik geland van een dagstopje Oporto dus ik moest twee keer slapen in 24 uur. Ik kan je vertellen dat dat best moeilijk is! Op de vlucht stond nog een collega die eenzelfde soort Oporto-vlucht had gedaan als ik alleen was zij pas om 6.30 geland op Schiphol. Zij had dus maar 22 uur om twee keer te slapen. Ach, we moeten niet zeuren... we hebben een superdag gehad en dat hebben we nog uitvoerig herbeleefd op de vlucht van vandaag! En ja, we waren behoorlijk brak op de vlucht heen en nog brakker op de vlucht terug... Waar Red Bull al niet goed voor is!
Onderweg nog een foto gemaakt van het meer van Petak in Bosnië Herzegovina. Ik heb em doorgestuurd naar Helga met het UITDRUKKELIJKE verzoek mijn naam correct te spellen... maar misschien is ze nu wel boos en boycot ze me...
Udate 17.34 uur
Het is weer 'aan' met Helga, zie hier onze briefwisseling per email:
-----Oorspronkelijk bericht-----
Van: Marjolein
Verzonden: vr 25-06-04 17:08
Aan: EditieNLweerfoto
Onderwerp: Foto voor het weer van Helga!
Beste Helga,
Nu al voor de TWEEDE keer heb je mijn naam verkeerd overgenomen... Dat kan toch geen toeval zijn? Ik was wel 'in mijn Noppies' maar mijn naam is LOPPIES!
Bij deze een nieuwe foto die ik vanochtend genomen heb onderweg naar Kreta. Het is het meer van Petak en dat ligt in Bosnië Herzegovina.
Groet,
MARJOLEIN LOPPIES
www.loppies.blogspot.com
Dus, even voor de zekerheid, het is Loppies, met de L van Lodewijk.....
Alvast dank....
-----Original Message-----
From: Editie.nl.Weerfoto
Sent: vrijdag 25 juni 2004 17:26
To: 'Marjolein'
Subject: RE: Foto voor het weer van Helga!
OHOHOHOH, wat erg! En ik heb er nog zo opgelet!!!! Hoe kan ik het ooit weer goedmaken?
Het moet door de haast mis zijn gegaan, want ik weet inmiddels echt dat het Loppies is (hoewel ik soms ook ga twijfelen omdat er ooit zo de nadruk is opgelegd... ken je dat?).
Hoe heb ik het kunnen doen.... Ik bied mijn nederige excuses aan (op mijn blote knietjes). Drie keer zal wel scheepsrecht zijn, daar ik ga daar heeeeeeel lang over doen, OK?
Groetjes, Helga
Gistermiddag ging bij mij het licht alweer om 18.00 uur uit en daardoor heb ik de bewuste uitzending niet gezien. Echter, om middernacht ging mijn licht, ongevraagd, weer aan! En daarna kon ik niet meer slapen, ik heb liggen draaien en woelen maar de slaap wilde maar niet komen. Om 2.30 uur toch maar opgestaan, boterhammen gesmeerd, koffie gedronken, douchen aankleden en op naar Kreta!
Ik moest me melden om 4.30 uur...voor de oplettenden; zo'n 24 uur eerder was ik geland van een dagstopje Oporto dus ik moest twee keer slapen in 24 uur. Ik kan je vertellen dat dat best moeilijk is! Op de vlucht stond nog een collega die eenzelfde soort Oporto-vlucht had gedaan als ik alleen was zij pas om 6.30 geland op Schiphol. Zij had dus maar 22 uur om twee keer te slapen. Ach, we moeten niet zeuren... we hebben een superdag gehad en dat hebben we nog uitvoerig herbeleefd op de vlucht van vandaag! En ja, we waren behoorlijk brak op de vlucht heen en nog brakker op de vlucht terug... Waar Red Bull al niet goed voor is!
Onderweg nog een foto gemaakt van het meer van Petak in Bosnië Herzegovina. Ik heb em doorgestuurd naar Helga met het UITDRUKKELIJKE verzoek mijn naam correct te spellen... maar misschien is ze nu wel boos en boycot ze me...
Udate 17.34 uur
Het is weer 'aan' met Helga, zie hier onze briefwisseling per email:
-----Oorspronkelijk bericht-----
Van: Marjolein
Verzonden: vr 25-06-04 17:08
Aan: EditieNLweerfoto
Onderwerp: Foto voor het weer van Helga!
Beste Helga,
Nu al voor de TWEEDE keer heb je mijn naam verkeerd overgenomen... Dat kan toch geen toeval zijn? Ik was wel 'in mijn Noppies' maar mijn naam is LOPPIES!
Bij deze een nieuwe foto die ik vanochtend genomen heb onderweg naar Kreta. Het is het meer van Petak en dat ligt in Bosnië Herzegovina.
Groet,
MARJOLEIN LOPPIES
www.loppies.blogspot.com
Dus, even voor de zekerheid, het is Loppies, met de L van Lodewijk.....
Alvast dank....
-----Original Message-----
From: Editie.nl.Weerfoto
Sent: vrijdag 25 juni 2004 17:26
To: 'Marjolein'
Subject: RE: Foto voor het weer van Helga!
OHOHOHOH, wat erg! En ik heb er nog zo opgelet!!!! Hoe kan ik het ooit weer goedmaken?
Het moet door de haast mis zijn gegaan, want ik weet inmiddels echt dat het Loppies is (hoewel ik soms ook ga twijfelen omdat er ooit zo de nadruk is opgelegd... ken je dat?).
Hoe heb ik het kunnen doen.... Ik bied mijn nederige excuses aan (op mijn blote knietjes). Drie keer zal wel scheepsrecht zijn, daar ik ga daar heeeeeeel lang over doen, OK?
Groetjes, Helga
donderdag 24 juni 2004
*GRIJNST*
Ik heb gisteren een hele leuke dag gehad!
Het ging ongeveer zo...
Om kwart voor 4 ‘sochtends liep de wekker af en een uurtje later was ik op Schiphol om me te melden voor een ad hoc vlucht vol supporters naar Oporto. Aan boord hadden we een groep die op uitnodiging van een sub-sponsor van het Nederlands Elftal meegingen en buiten dat nog mensen die gingen omdat ze het ècht leuk vonden.
Je wilt toch zo’n vlucht een beetje een speciaal tintje geven, ook al had iedereen een hard hoofd erin of het allemaal goed zou gaan aflopen voor ons, dus hadden mijn collega’s en ik onze oranje versieringen en tenues weer uit de kast getrokken en daarmee onszelf en de kist onder handen genomen! Ook stond er speciale voetbalmuziek op, het feest kon wat ons betreft al heel vroeg beginnen.
Dat vond driekwart van de passagiers gelukkig ook, maar je hebt altijd mensen die dwarsliggen en het ‘beter weten’, mensen die wel meegaan maar eigenlijk geen zin hebben omdat 'ze er zeker van waren dat we toch wel zullen verliezen’ enz. Jammer!
Bij vertrek op Amsterdam hoorden we dat de luchthaven van Oporto dicht zat wegens slecht weer... Gelukkig klaarde het daar weer op en konden we, keurig op tijd, landen aldaar.
(Note: Anders hadden we moeten uitwijken naar Madrid en hoe de dag dan verlopen was...)
Vanaf de aankomst in Portugal liep het een en ander niet zo gesmeerd als zou moeten, we moesten bijna een uur wachten op de taxi’s die ons naar het hotel zouden brengen. Bij aankomst in het hotel bleek dat we, wederom, een uur moesten wachten voor onze kamers beschikbaar waren. Inmiddels was het 12 uur (Nederlandse) tijd. De vermoeidheid begon toe te slaan. Even een paar uurtjes de ogen dicht...
We hadden afgesproken om 15.00 uur in de lobby te zijn voor de pick up naar Braga.
‘Ben ik er dan ben ik er, ben ik er niet, dan ben ik er niet!’
We waren er uiteraard allemaal!
Braga was compleet oranje! Overal waar je keek zag je Oranje supporters rondlopen, de sfeer was uitermate goed. Het zonnetje kwam intussen ook tevoorschijn. Onze dag kon niet meer stuk!
De lokale Portugese bevolking liet ook duidelijk merken dat ze het Nederlandse Elftal goed gezind waren, overal zag je de (vorige week ingenomen) Heineken-hoeden terug.
Dankzij onze co-piloot en één van onze passagiers hadden we kaarten kunnen bemachtigen voor de wedstrijd. 1e rang, slechts 37 rijen van het veld. We zaten naast de perstribune waar ook Jack van Gelder rond liep. Aangezien hij een vaste lezer is van dit log, wilde hij met persé met ons op de foto...
Ach, wij zijn de beroerdsten niet!
Tsja, en toen de wedstrijd. Wat een sfeer hing er in het stadion, ik krijg nog kippenvel als ik er aan terug denk. Kippenvel tijdens het geloei toen de naam van Ome Dick omgeroepen werd, kippenvel toen het Nederlands Elftal de mat op kwam en vooral kippenvel toen het Wilhelmus uit duizenden kelen tegelijk klonk. Er hing veel van deze wedstrijd af en dat voelde je vanaf de tribunes meer dan wat dan ook. Hoop.
Er staat al heel wat geschreven in de kranten over hoe wij stonden te juichen en springen toen het 1-0 werd door de penalty, hoe we teneergeslagen en stil werden omdat Duitsland met 1-0 voor stond, het gejuich tijdens de 2-0, 1-1, 2-1(voor Tsjechië) en 3-0 voor ons. Het is dat er geen dak op het stadion zat maar anders...
Hier een impressie van het moment (in twee delen) waarop duidelijk is dat het over was voor Duitsland...
Filmpje 1, Filmpje 2
In de 86ste minuut verlieten wij de tribunes om met de taxi terug te gaan naar de luchthaven. We moesten de machine in orde maken voor de vlucht terug. De passagiers kwamen moe maar voldaan aan boord en nog voor de take off sliep meer dan de helft. Op Amsterdam bleek het weer erg slecht te zijn en de captain kon niet nalaten om te roepen dat "wanneer we niet kunnen landen op Amsterdam vanwege het weer, we dan waarschijnlijk moet uitwijken naar een luchthaven in Duitsland..." Even de Duitsers pesten, zie je het al voor je, duizenden Oranje supporters gestrand op diverse airports in Duitsland!?
We waren snel klaar met de service, de passagiers ook. Sommigen vielen in slaap terwijl ze net een stuk pasta op hun plastic vork geprikt hadden!
Om even over half vier waren we weer terug op Schiphol en slaperig verlieten onze passagiers het toestel. Wij liepen inmiddels ook op ons tandvlees maar we waren het er allemaal over eens;
*GRIJNST NOG STEEDS*
Ik heb gisteren een hele leuke dag gehad!
Het ging ongeveer zo...
Om kwart voor 4 ‘sochtends liep de wekker af en een uurtje later was ik op Schiphol om me te melden voor een ad hoc vlucht vol supporters naar Oporto. Aan boord hadden we een groep die op uitnodiging van een sub-sponsor van het Nederlands Elftal meegingen en buiten dat nog mensen die gingen omdat ze het ècht leuk vonden.
Je wilt toch zo’n vlucht een beetje een speciaal tintje geven, ook al had iedereen een hard hoofd erin of het allemaal goed zou gaan aflopen voor ons, dus hadden mijn collega’s en ik onze oranje versieringen en tenues weer uit de kast getrokken en daarmee onszelf en de kist onder handen genomen! Ook stond er speciale voetbalmuziek op, het feest kon wat ons betreft al heel vroeg beginnen.
Dat vond driekwart van de passagiers gelukkig ook, maar je hebt altijd mensen die dwarsliggen en het ‘beter weten’, mensen die wel meegaan maar eigenlijk geen zin hebben omdat 'ze er zeker van waren dat we toch wel zullen verliezen’ enz. Jammer!
Bij vertrek op Amsterdam hoorden we dat de luchthaven van Oporto dicht zat wegens slecht weer... Gelukkig klaarde het daar weer op en konden we, keurig op tijd, landen aldaar.
(Note: Anders hadden we moeten uitwijken naar Madrid en hoe de dag dan verlopen was...)
Vanaf de aankomst in Portugal liep het een en ander niet zo gesmeerd als zou moeten, we moesten bijna een uur wachten op de taxi’s die ons naar het hotel zouden brengen. Bij aankomst in het hotel bleek dat we, wederom, een uur moesten wachten voor onze kamers beschikbaar waren. Inmiddels was het 12 uur (Nederlandse) tijd. De vermoeidheid begon toe te slaan. Even een paar uurtjes de ogen dicht...
We hadden afgesproken om 15.00 uur in de lobby te zijn voor de pick up naar Braga.
‘Ben ik er dan ben ik er, ben ik er niet, dan ben ik er niet!’
We waren er uiteraard allemaal!
Braga was compleet oranje! Overal waar je keek zag je Oranje supporters rondlopen, de sfeer was uitermate goed. Het zonnetje kwam intussen ook tevoorschijn. Onze dag kon niet meer stuk!
De lokale Portugese bevolking liet ook duidelijk merken dat ze het Nederlandse Elftal goed gezind waren, overal zag je de (vorige week ingenomen) Heineken-hoeden terug.
Dankzij onze co-piloot en één van onze passagiers hadden we kaarten kunnen bemachtigen voor de wedstrijd. 1e rang, slechts 37 rijen van het veld. We zaten naast de perstribune waar ook Jack van Gelder rond liep. Aangezien hij een vaste lezer is van dit log, wilde hij met persé met ons op de foto...
Ach, wij zijn de beroerdsten niet!
Tsja, en toen de wedstrijd. Wat een sfeer hing er in het stadion, ik krijg nog kippenvel als ik er aan terug denk. Kippenvel tijdens het geloei toen de naam van Ome Dick omgeroepen werd, kippenvel toen het Nederlands Elftal de mat op kwam en vooral kippenvel toen het Wilhelmus uit duizenden kelen tegelijk klonk. Er hing veel van deze wedstrijd af en dat voelde je vanaf de tribunes meer dan wat dan ook. Hoop.
Er staat al heel wat geschreven in de kranten over hoe wij stonden te juichen en springen toen het 1-0 werd door de penalty, hoe we teneergeslagen en stil werden omdat Duitsland met 1-0 voor stond, het gejuich tijdens de 2-0, 1-1, 2-1(voor Tsjechië) en 3-0 voor ons. Het is dat er geen dak op het stadion zat maar anders...
Hier een impressie van het moment (in twee delen) waarop duidelijk is dat het over was voor Duitsland...
Filmpje 1, Filmpje 2
In de 86ste minuut verlieten wij de tribunes om met de taxi terug te gaan naar de luchthaven. We moesten de machine in orde maken voor de vlucht terug. De passagiers kwamen moe maar voldaan aan boord en nog voor de take off sliep meer dan de helft. Op Amsterdam bleek het weer erg slecht te zijn en de captain kon niet nalaten om te roepen dat "wanneer we niet kunnen landen op Amsterdam vanwege het weer, we dan waarschijnlijk moet uitwijken naar een luchthaven in Duitsland..." Even de Duitsers pesten, zie je het al voor je, duizenden Oranje supporters gestrand op diverse airports in Duitsland!?
We waren snel klaar met de service, de passagiers ook. Sommigen vielen in slaap terwijl ze net een stuk pasta op hun plastic vork geprikt hadden!
Om even over half vier waren we weer terug op Schiphol en slaperig verlieten onze passagiers het toestel. Wij liepen inmiddels ook op ons tandvlees maar we waren het er allemaal over eens;
Dit was een dag om nooit meer te vergeten!
*GRIJNST NOG STEEDS*
dinsdag 22 juni 2004
Ik ben net gebeld door 'het werk', er is namelijk een kleine verandering opgetreden in mijn schema. In plaats van morgenavond alleen maar supporters op te gaan halen in Oporto, heb ik nu een dagstopje gekregen!
Voor degenen die niet vliegen; morgenochtend héél vroeg melden en met een vol vliegtuig naar Oporto. Het vliegtuig blijft de hele dag staan op de luchthaven aldaar, de crew blijft dus ook! Alleen niet op de luchthaven, wij zijn vrij om te gaan en staan waar we willen als we maar op tijd terug zijn voor de retourvlucht! Dat betekent dat, wanneer wij kaarten kunnen bemachtigen, we eventueel ook de wedstrijd zouden kunnen gaan zien... en na afloop van de wedstrijd gaan we met dezelfde passagiers weer huiswaarts!
Ik beloof jullie dat ik in ieder geval wat foto's online zal gaan zetten...
Het zal wel warm zijn daar...zelfs Barend en van Dorp hebben een kleurtje gekregen! Ik ga even op zoek naar mijn oranje bikini...
Update 20.30
Kijk nou waar ik tegenaan surfte op Marktplaats!
Eens zien of ik deze arme jongen uit de brand kan helpen...
Voor degenen die niet vliegen; morgenochtend héél vroeg melden en met een vol vliegtuig naar Oporto. Het vliegtuig blijft de hele dag staan op de luchthaven aldaar, de crew blijft dus ook! Alleen niet op de luchthaven, wij zijn vrij om te gaan en staan waar we willen als we maar op tijd terug zijn voor de retourvlucht! Dat betekent dat, wanneer wij kaarten kunnen bemachtigen, we eventueel ook de wedstrijd zouden kunnen gaan zien... en na afloop van de wedstrijd gaan we met dezelfde passagiers weer huiswaarts!
Ik beloof jullie dat ik in ieder geval wat foto's online zal gaan zetten...
Het zal wel warm zijn daar...zelfs Barend en van Dorp hebben een kleurtje gekregen! Ik ga even op zoek naar mijn oranje bikini...
Update 20.30
Kijk nou waar ik tegenaan surfte op Marktplaats!
Eens zien of ik deze arme jongen uit de brand kan helpen...
maandag 21 juni 2004
Zoals jullie waarschijnlijk al weten heb ik twee jongere zusjes. Één daarvan, de jongste is heel erg creatief aangelegd. Overdag werkt ze in een bloemisterij en in haar vrije tijd maakt ze kunstwerken van oude, afgedankte etalagepoppen. Hoe dat er uit ziet kun je zien op haar site, LaDoll.
Ik ben sinds kort de trotse bezitster van één van haar kunstwerken en volgende week gaan ze geshowd worden op het feestje van B. in Panama!
Verder maak ik momenteel erg weinig mee. Het is maar goed dat ik overmorgen weer aan het werk moet anders zou het snel afgelopen zijn met dit log!
Ik ben sinds kort de trotse bezitster van één van haar kunstwerken en volgende week gaan ze geshowd worden op het feestje van B. in Panama!
Verder maak ik momenteel erg weinig mee. Het is maar goed dat ik overmorgen weer aan het werk moet anders zou het snel afgelopen zijn met dit log!
zondag 20 juni 2004
Ik ga vandaag niets over het voetballen schrijven. Ik wil namelijk niet de 'zoveelste betweter' zijn op dat gebied. Feit blijft dat we verloren hebben...
En da's al erg genoeg!
En da's al erg genoeg!
zaterdag 19 juni 2004
En weer een dag van de vakantie voorbij. Ik begin het vliegen alweer bijna te missen. Nog een paar nachtjes slapen en dan mag ik weer! Op schema staat dan een voetbalvlucht, leeg naar Oporto en vol terug naar Amsterdam. Daar kan ik dan vast nog wel een post mee vullen!
Gisteren niet veel bijzonders uitgespookt, 'smiddags ben ik naar de Pasar Malam Besar geweest op het Haagse Malieveld. Ik was daar al jaren niet meer geweest en het was wel leuk om al die standjes te zien met -veel te dure- spulletjes uit Indonesië. Kocht je op Bali teenslippers voor 2 euro, op de PMB waren ze 'slechts' 12 euro. Ja, Indische mensen hebben een goede handelsgeest!
Mijn oma heeft inmiddels een dusdanige leeftijd bereikt dat ze helaas niet meer in staat is de hele dag achter het fornuis te staan om lekkere dingen voor ons te koken. In Den Haag hebben we ons hart op kunnen halen en onze buiken vol kunnen eten aan Indische lekkernijen! Heerlijke nagasari, kue lapis, tjendol, martabak enz. Voor entertainment werd ook nog gezorgd, zo hebben we ook nog even staan kijken naar een achtkoppig krontjong bandje dat samen ongeveer 6 eeuwen oud was. Reken jij maar uit hoeveel jaar dat is p.p.!
En daarna snel naar huis en op naar Amsterdam om bier te tappen en mooi te zijn achter de bar...
Gisteren niet veel bijzonders uitgespookt, 'smiddags ben ik naar de Pasar Malam Besar geweest op het Haagse Malieveld. Ik was daar al jaren niet meer geweest en het was wel leuk om al die standjes te zien met -veel te dure- spulletjes uit Indonesië. Kocht je op Bali teenslippers voor 2 euro, op de PMB waren ze 'slechts' 12 euro. Ja, Indische mensen hebben een goede handelsgeest!
Mijn oma heeft inmiddels een dusdanige leeftijd bereikt dat ze helaas niet meer in staat is de hele dag achter het fornuis te staan om lekkere dingen voor ons te koken. In Den Haag hebben we ons hart op kunnen halen en onze buiken vol kunnen eten aan Indische lekkernijen! Heerlijke nagasari, kue lapis, tjendol, martabak enz. Voor entertainment werd ook nog gezorgd, zo hebben we ook nog even staan kijken naar een achtkoppig krontjong bandje dat samen ongeveer 6 eeuwen oud was. Reken jij maar uit hoeveel jaar dat is p.p.!
En daarna snel naar huis en op naar Amsterdam om bier te tappen en mooi te zijn achter de bar...
vrijdag 18 juni 2004
Gisteravond gezellig weggeweest met vriendin L. We gingen naar een voorstelling van de Comedytrain in Toomlers, Amsterdam. Cindy Pieterse voor de pauze en Theo Maassen erna. Het was weer errug leuk, vooral die Theo, wat een droogkloot is dat! Ik zou hem onrecht aandoen als ik nu een grap of twee zou navertellen, je moet het zien gebeuren! Cindy vertelde een verhaaltje wat erg veel overeekomsten vertoonde met één van mijn vliegervaringen, haar verhaal einigde anders maar het idee was nagenoeg gelijk. Was wel een beetje jammer...
Jaren geleden had ik een vlucht vanuit Amsterdam naar Monastir en aan boord zat een groepje dames op leeftijd. Allemaal rond de vijftig-en-een-beetje. Dit speelt in de tijd dat Botox nog niet hip was... Ze zagen eruit alsof ze zo uit Aerdenhout het vliegtuig in waren gestapt om op vakantie te gaan naar een Club Med bestemming. De mannen waren aan het golfen, de kinderen het huis uit en zij gingen zich fijn vermaken... In die tijd was het roken aan boord nèt afgeschaft en passagiers konden daar nog weleens moeilijk over doen. Ik vloog net een paar seizoenen en moest de boordverkoop doen, met een kar vol sterke drank en sigaretten het gangpad door. Na een paar rijen kwam ik uit bij het groepje dames, ze waren wat luidruchtig, hadden al behoorlijk wat wijn achter de kronen en hun koontjes kleurden inmiddels lichtroze. De brutaalste van het stel vroeg of ze niet even bij de gezagvoerder mochten kijken, misschien dat ze daar wel mochten roken... Hilariteit (binnen hun groepje) alom!
Een van de dames wilde een slof sigaretten kopen en ze liet niet na te vermelden dat ze het belachelijk vond dat ze ze wel mocht kopen maar niet mocht roken! Ik antwoordde haar toen: ‘Maar mevrouw, als u condooms koopt in een drogisterij eist u toch ook niet dat u ze ter plekke wilt uitproberen?’ Het was even stil en toen kwam haar antwoord: “Meid, als ik net zoveel zou neuken als dat ik zou roken dan zou ik ter plekke dood neervallen!”.
De dames kregen toegang tot de cockpit, ze hebben daar een sigaretje mogen roken en uiteindelijk heeft één van hen nog adresgegevens uitgewisseld met de dienstdoende gezagvoerder...
Waar is die goeie ouwe tijd toch gebleven?
Jaren geleden had ik een vlucht vanuit Amsterdam naar Monastir en aan boord zat een groepje dames op leeftijd. Allemaal rond de vijftig-en-een-beetje. Dit speelt in de tijd dat Botox nog niet hip was... Ze zagen eruit alsof ze zo uit Aerdenhout het vliegtuig in waren gestapt om op vakantie te gaan naar een Club Med bestemming. De mannen waren aan het golfen, de kinderen het huis uit en zij gingen zich fijn vermaken... In die tijd was het roken aan boord nèt afgeschaft en passagiers konden daar nog weleens moeilijk over doen. Ik vloog net een paar seizoenen en moest de boordverkoop doen, met een kar vol sterke drank en sigaretten het gangpad door. Na een paar rijen kwam ik uit bij het groepje dames, ze waren wat luidruchtig, hadden al behoorlijk wat wijn achter de kronen en hun koontjes kleurden inmiddels lichtroze. De brutaalste van het stel vroeg of ze niet even bij de gezagvoerder mochten kijken, misschien dat ze daar wel mochten roken... Hilariteit (binnen hun groepje) alom!
Een van de dames wilde een slof sigaretten kopen en ze liet niet na te vermelden dat ze het belachelijk vond dat ze ze wel mocht kopen maar niet mocht roken! Ik antwoordde haar toen: ‘Maar mevrouw, als u condooms koopt in een drogisterij eist u toch ook niet dat u ze ter plekke wilt uitproberen?’ Het was even stil en toen kwam haar antwoord: “Meid, als ik net zoveel zou neuken als dat ik zou roken dan zou ik ter plekke dood neervallen!”.
De dames kregen toegang tot de cockpit, ze hebben daar een sigaretje mogen roken en uiteindelijk heeft één van hen nog adresgegevens uitgewisseld met de dienstdoende gezagvoerder...
Waar is die goeie ouwe tijd toch gebleven?
donderdag 17 juni 2004
Ik heb een serieuze bijbaan erbij. Of ik het druk heb? Valt wel mee hoor, nu heb ik nog vakantie... en daarna zien we wel weer!
Sinds een paar dagen help ik B. met haar nieuwe tijdschrift LEV. Een magazine voor en door vrouwen met LEF. Ik voelde me wel aangesproken. Gisteren heb ik de spits afgebeten en mijn eerste interview afgenomen met vriendinnetje en topsportster D. de H. te L. Wie????
Ik heb zwijgplicht en kan dus haar naam niet prijsgeven, anders koopt niemand het blad strax! Ze is in ieder geval blond en wakeboard op wereldniveau...
Op zich gaat schrijven me altijd wel makkelijk af, maar ja, dat komt natuurlijk ook omdat ik de eindredactie doe over mijn eigen posts. Het is wel raar om ineens beoordeeld te worden door een ander op bijvoorbeeld je schrijfstijl, woordkeuze etc. Het is een beetje vergelijkbaar met het gevoel wat ik had als ik een opstel had geschreven op de middelbare school en je hoopte op een goed cijfer.
Ik hoop maar dat ze tevreden is want ik heb nog wat leuke interviews en onderwerpen op de plank liggen. Duimen jullie mee?
Sinds een paar dagen help ik B. met haar nieuwe tijdschrift LEV. Een magazine voor en door vrouwen met LEF. Ik voelde me wel aangesproken. Gisteren heb ik de spits afgebeten en mijn eerste interview afgenomen met vriendinnetje en topsportster D. de H. te L. Wie????
Ik heb zwijgplicht en kan dus haar naam niet prijsgeven, anders koopt niemand het blad strax! Ze is in ieder geval blond en wakeboard op wereldniveau...
Op zich gaat schrijven me altijd wel makkelijk af, maar ja, dat komt natuurlijk ook omdat ik de eindredactie doe over mijn eigen posts. Het is wel raar om ineens beoordeeld te worden door een ander op bijvoorbeeld je schrijfstijl, woordkeuze etc. Het is een beetje vergelijkbaar met het gevoel wat ik had als ik een opstel had geschreven op de middelbare school en je hoopte op een goed cijfer.
Ik hoop maar dat ze tevreden is want ik heb nog wat leuke interviews en onderwerpen op de plank liggen. Duimen jullie mee?
woensdag 16 juni 2004
Vaak zeggen foto's meer dan woorden. Soms ook moet je foto's begeleiden met wat tekst.
Dit was vooraf
Dit was nèt na 1-0 voor Duitsland...
En dit was tijdens de gelijkmaker...
Dit was vooraf
Dit was nèt na 1-0 voor Duitsland...
En dit was tijdens de gelijkmaker...
dinsdag 15 juni 2004
Ik hou helemaal niet van voetbal. Toch heb ik nu een oranje stropdas om en ga ik zo naar Amsterdam om voetbal te kijken in de kroeg. Misschien hou ik wel niet van voetbal omdat ik bang ben dat we verliezen...
Hup Holland Hup!
Hup Holland Hup!
maandag 14 juni 2004
Op 13 mei schreef ik het volgende: “Ik heb nog een leuk plannetje in mijn hoofd wat ik binnenkort ga bespreken met een kroegbaas. Ik hou jullie uiteraard op de hoogte van dit alles... meer kan en mag ik er van mezelf nog niet over kwijt!”.
Inmiddels is het zover, de afspraken zijn gemaakt en de datum is geprikt...
Waar ik het over heb? Klik maar...
En natuurlijk mogen jullie ook allemaal komen!
Ksta alleen zelf stand by op die avond... even bellen met crewco t.z.t.
Bedankt voor jullie overweldigende reacties naar aanleiding van het heengaan van één van mijn goudvissen. Het is fijn om te weten dat er mensen oprecht met je meeleven!
Ik heb vandaag een nieuwe goudvis gekocht, en speciaal voor jullie op de foto gezet!
PS De nieuwste is die met die witte buik...
Inmiddels is het zover, de afspraken zijn gemaakt en de datum is geprikt...
Waar ik het over heb? Klik maar...
En natuurlijk mogen jullie ook allemaal komen!
Ksta alleen zelf stand by op die avond... even bellen met crewco t.z.t.
Bedankt voor jullie overweldigende reacties naar aanleiding van het heengaan van één van mijn goudvissen. Het is fijn om te weten dat er mensen oprecht met je meeleven!
Ik heb vandaag een nieuwe goudvis gekocht, en speciaal voor jullie op de foto gezet!
PS De nieuwste is die met die witte buik...
zondag 13 juni 2004
Dit wordt een beetje een droevig stukje. Ik heb namelijk vandaag afscheid moeten nemen van één van mijn dierbaarste vriendjes. Hij is nog geen jaar oud geworden... Vanmiddag ging ik naar het toilet en daar zag ik em drijven, op zijn ruggetje...
Mijn goudvissenkom staat namelijk op de WC, is wel makkelijk voor de uitvaart. Met een pollepel heb ik hem naar zijn laatste rustplaats laten zakken. Hij maakte nog wat stuiptrekkingen en toe kon ik het niet meer aanzien en heb ik, overmand door emoties, de flush-knop ingedrukt. *SNIK*
Maandag maar een nieuwe halen...
Mijn goudvissenkom staat namelijk op de WC, is wel makkelijk voor de uitvaart. Met een pollepel heb ik hem naar zijn laatste rustplaats laten zakken. Hij maakte nog wat stuiptrekkingen en toe kon ik het niet meer aanzien en heb ik, overmand door emoties, de flush-knop ingedrukt. *SNIK*
Maandag maar een nieuwe halen...
zaterdag 12 juni 2004
Ze is weer in het land der levenden...
De afgelopen week had ik 4 stand by diensten achter elkaar, late standby's. Gelukkig had ik het zo kunnen afspreken met crewco dat ik op donderdag een lange (FUE) vlucht kreeg, dan was ik vrijdag (door de rust die volgt op zo'n lange vlucht) niet 'indeelbaar' en dan zaterdagmiddag weer standby. Maar het was te mooi om waar te zijn... Wanneer je stand by staat ben je eigenlijk een beetje vogelvrij. Ook al is het gepubliceerd op je rooster, 14 uur van te voren mag men je dienst nog wijzigen. En die schemawijziging vond ik dus ook in mijn postvak bij terugkomst van de FUE. I.p.v. 13-21 uur stand by stond ik nu stand by van 3-11 in de ochtend. Oeps! Ik dacht het juist zo goed voor elkaar te hebben omdat ik vrijdag natuurlijk mijn bijbaantje heb in de kroeg. Dan maar (weer eens) een nachtje doorhalen. Gisteren geprobeerd alvast wat voor te slapen want als je stand by vervroegd wordt kun je er de donder op zeggen dat je ook echt nodig bent! Uit voorzorg gistermiddag de stad in geweest om Sperti (tegen de wallen!) in te slaan...
En jawel, ik werd opgeroepen. Om 5.15 uur mocht ik me aanmelden voor een taxi RTM, dan heen en weer naar London Stansted en dan weer met de taxi terug naar AMS. Gelukkig wist ik al vrij vroeg dat ik moest vliegen dus uit voorzorg had ik mijn uniform al in de auto gegooid en mijn douchespulletjes ingepakt. Snel gedouchet in ons gebouw en vervolgens de vlucht uitgevoerd. Over de vlucht kan ik nix zinnigs schrijven, very un-eventful for a change... Om 11.00 waren we weer terug op Schiphol, snel naar huis, slapen en nu ga ik me weer beraden over een eventuele planning voor vanavond!
De afgelopen week had ik 4 stand by diensten achter elkaar, late standby's. Gelukkig had ik het zo kunnen afspreken met crewco dat ik op donderdag een lange (FUE) vlucht kreeg, dan was ik vrijdag (door de rust die volgt op zo'n lange vlucht) niet 'indeelbaar' en dan zaterdagmiddag weer standby. Maar het was te mooi om waar te zijn... Wanneer je stand by staat ben je eigenlijk een beetje vogelvrij. Ook al is het gepubliceerd op je rooster, 14 uur van te voren mag men je dienst nog wijzigen. En die schemawijziging vond ik dus ook in mijn postvak bij terugkomst van de FUE. I.p.v. 13-21 uur stand by stond ik nu stand by van 3-11 in de ochtend. Oeps! Ik dacht het juist zo goed voor elkaar te hebben omdat ik vrijdag natuurlijk mijn bijbaantje heb in de kroeg. Dan maar (weer eens) een nachtje doorhalen. Gisteren geprobeerd alvast wat voor te slapen want als je stand by vervroegd wordt kun je er de donder op zeggen dat je ook echt nodig bent! Uit voorzorg gistermiddag de stad in geweest om Sperti (tegen de wallen!) in te slaan...
En jawel, ik werd opgeroepen. Om 5.15 uur mocht ik me aanmelden voor een taxi RTM, dan heen en weer naar London Stansted en dan weer met de taxi terug naar AMS. Gelukkig wist ik al vrij vroeg dat ik moest vliegen dus uit voorzorg had ik mijn uniform al in de auto gegooid en mijn douchespulletjes ingepakt. Snel gedouchet in ons gebouw en vervolgens de vlucht uitgevoerd. Over de vlucht kan ik nix zinnigs schrijven, very un-eventful for a change... Om 11.00 waren we weer terug op Schiphol, snel naar huis, slapen en nu ga ik me weer beraden over een eventuele planning voor vanavond!
vrijdag 11 juni 2004
Dat het leven in de lucht niet alleen maar Rozengeur en Witte Wijn is bewijst de afgelopen vlucht weer eens in alle hevigheid. Ieder vlucht is anders, soms saai, soms heel leuk en soms ook zeer vervelend. Hoeveel mensen je ook bedanken bij het uitstappen, die ene passagier die het niet naar zijn of haar zin heeft gehad en die zijn ongenoegen bij je heeft geuit, die blijft toch hangen in je hoofd...
Gisteren hadden we een lange vlucht op de Boeing 737-700, 149 stoelen in totaal maar niet allemaal bezet. De vluchtduur heen was 4 uur en 15 minuten. 9 kinderen onder de 5 en 8 babies. Terug, vertrektijd ex FUE 21.00 uur Nederlandse tijd, met 18 kinderen onder de 5 en 9 babies. Hoeveel kussentjes krijg je dan mee? Ongeveer 15... Dat gaat dus fout!
Ons verhaal ging als volgt, ongeveer een uur na take off komt er een meneer vanaf rij 1 naar de voorste pantry en hij vraagt om twee kussentjes. Helaas hadden we even daarvoor alle kussens al uitgedeeld en dan gaan de kleinste kinderen voor, en nog 'helaas-er', we hadden niet genoeg om ook de voorste drie rijen van kussens te voorzien... Ik wil niet al te veel uitwijden maar deze meneer pikte het niet. Hij eiste kussentjes, onze namen, een klachtenbrief etc. Bovendien stelde hij zich erg dreigend op naar mijn collega en ik schoot haar te hulp, vertelde hem dat we helaas niks voor hem konden doen, op is op. Vervolgens richtte hij zijn woede op mij en ging dreigend voor me staan, hij wilde nu alleen nog maar mijn naam en en dat alles vond plaats binnen mijn persoonlijke cirkel. De meneer stond inmiddels 10 cm van mijn gezicht te tieren. Ik had er genoeg van, stuurde hem terug naar zijn plaats en draaide me om. Het heeft geen zin om met iemand te praten die je niet uit laat praten en op voorhand alles wat je zegt in twijfel trekt. Zijn vrouw was intussen ook opgestaan en stuurde hem met succes terug naar zijn plaats. Ze bood ons haar excuses aan en was heel redelijk. Ze snapte dat wij ook maar op pad gestuurd worden met veel te weinig kussens en dekens maar wel vervelend dat zij daar nu net de dupe van werden want ze hadden al tijdens het instappen gevraagd om die kussentjes. Duidelijk verhaal en ik bood haar dan ook aan om van dekentjes-opgerold-in-kussensloopjes (die waren in overvloede aanwezig) een provisorisch kussentje in elkaar te draaien. Probleem opgelost. Als die meneer zich normaal had gedragen had ik em dat ook aangeboden maar toen ie uit zijn fontanel schoot was voor mij ook de maat vol!
De meneer echter bleef zich de rest van de vlucht op mij concentreren. Hij wrong zich in allerlei bochten om toch maar mijn naambordje te kunnen lezen. Helaas lukte hem dat niet en toen zocht ie naar een ander middel; ineens was daar een FLITS! Hij had mij ongevraagd op de foto gezet!
Tsja, dat mag niet hè? De gezagvoerder heeft uiteindelijk ingegrepen en de man heeft ter plekke de foto van mij moeten verwijderen! We zijn geen loslopende BN-ers met vrij portretrecht...
En verder? Ach, de man bleef ontevreden. Zijn vrouw liet ons echter heel duidelijk weten dat hij zwaar overtrokken gereageerd had en dat wat haar betreft daarmee de kous af was.
En toen was het alweer half twee, we landden op de Polderbaan en na twintig minuten taxieën stonden we eindelijk aan de gate en gingen we richting de crewroom om ons welverdiende dispatch drankje te gaan nuttigen!
Gisteren hadden we een lange vlucht op de Boeing 737-700, 149 stoelen in totaal maar niet allemaal bezet. De vluchtduur heen was 4 uur en 15 minuten. 9 kinderen onder de 5 en 8 babies. Terug, vertrektijd ex FUE 21.00 uur Nederlandse tijd, met 18 kinderen onder de 5 en 9 babies. Hoeveel kussentjes krijg je dan mee? Ongeveer 15... Dat gaat dus fout!
Ons verhaal ging als volgt, ongeveer een uur na take off komt er een meneer vanaf rij 1 naar de voorste pantry en hij vraagt om twee kussentjes. Helaas hadden we even daarvoor alle kussens al uitgedeeld en dan gaan de kleinste kinderen voor, en nog 'helaas-er', we hadden niet genoeg om ook de voorste drie rijen van kussens te voorzien... Ik wil niet al te veel uitwijden maar deze meneer pikte het niet. Hij eiste kussentjes, onze namen, een klachtenbrief etc. Bovendien stelde hij zich erg dreigend op naar mijn collega en ik schoot haar te hulp, vertelde hem dat we helaas niks voor hem konden doen, op is op. Vervolgens richtte hij zijn woede op mij en ging dreigend voor me staan, hij wilde nu alleen nog maar mijn naam en en dat alles vond plaats binnen mijn persoonlijke cirkel. De meneer stond inmiddels 10 cm van mijn gezicht te tieren. Ik had er genoeg van, stuurde hem terug naar zijn plaats en draaide me om. Het heeft geen zin om met iemand te praten die je niet uit laat praten en op voorhand alles wat je zegt in twijfel trekt. Zijn vrouw was intussen ook opgestaan en stuurde hem met succes terug naar zijn plaats. Ze bood ons haar excuses aan en was heel redelijk. Ze snapte dat wij ook maar op pad gestuurd worden met veel te weinig kussens en dekens maar wel vervelend dat zij daar nu net de dupe van werden want ze hadden al tijdens het instappen gevraagd om die kussentjes. Duidelijk verhaal en ik bood haar dan ook aan om van dekentjes-opgerold-in-kussensloopjes (die waren in overvloede aanwezig) een provisorisch kussentje in elkaar te draaien. Probleem opgelost. Als die meneer zich normaal had gedragen had ik em dat ook aangeboden maar toen ie uit zijn fontanel schoot was voor mij ook de maat vol!
De meneer echter bleef zich de rest van de vlucht op mij concentreren. Hij wrong zich in allerlei bochten om toch maar mijn naambordje te kunnen lezen. Helaas lukte hem dat niet en toen zocht ie naar een ander middel; ineens was daar een FLITS! Hij had mij ongevraagd op de foto gezet!
Tsja, dat mag niet hè? De gezagvoerder heeft uiteindelijk ingegrepen en de man heeft ter plekke de foto van mij moeten verwijderen! We zijn geen loslopende BN-ers met vrij portretrecht...
En verder? Ach, de man bleef ontevreden. Zijn vrouw liet ons echter heel duidelijk weten dat hij zwaar overtrokken gereageerd had en dat wat haar betreft daarmee de kous af was.
En toen was het alweer half twee, we landden op de Polderbaan en na twintig minuten taxieën stonden we eindelijk aan de gate en gingen we richting de crewroom om ons welverdiende dispatch drankje te gaan nuttigen!
donderdag 10 juni 2004
Ik denk dat mijn woord van de dag 'SPIERPIJN' is. Het wakeboarden gisteravond was weer super! De laatste keer dat ik op het water stond was ergens in september 2003, sommige spieren wisten niet eens meer dat ze bestonden! Vanaf gisteren gaan we iedere week met een clubje boardende dames de Loosdrechtse plassen onveilig maken dus wees gewaarschuwd! De backroll's, rely's en 360's zijn niet van de lucht... Niet dat ik dat alles kan hoor, maar ik kijk er erg graag naar...
Met veel pijn en moeite ben ik de afgelopen nacht doorgekomen, mijn schouders zitten vast, mijn knieën doen pijn, mijn handpalmen zijn ietwat rood. Op mijn leeftijd moet je eigenlijk ook niet meer pretenderen 18 te zijn. 25 is jong genoeg!
Bijgevoegd wat foto's...
PS Die grote foto is weer doorgestuurd naar vriendin Helga, van RTL Weer. Zelf moet ik zodadelijk naar Fuerte Ventura dus kan ik niet kijken of ie t weerbericht haalt, maar mocht ie weer getoond worden, sturen jullie me dan een berichtje?
Met veel pijn en moeite ben ik de afgelopen nacht doorgekomen, mijn schouders zitten vast, mijn knieën doen pijn, mijn handpalmen zijn ietwat rood. Op mijn leeftijd moet je eigenlijk ook niet meer pretenderen 18 te zijn. 25 is jong genoeg!
Bijgevoegd wat foto's...
PS Die grote foto is weer doorgestuurd naar vriendin Helga, van RTL Weer. Zelf moet ik zodadelijk naar Fuerte Ventura dus kan ik niet kijken of ie t weerbericht haalt, maar mocht ie weer getoond worden, sturen jullie me dan een berichtje?
woensdag 9 juni 2004
Ochtendvluchtje naar Malaga gedaan vanmorgen. Vanmiddag om half drie weer geland. Niet echt een bijzonder vluchtje, behalve dat het vliegtuig beide keren niet vol zat en dat ik niet hoefde te purseren. Ook weer eens leuk om achterin het vliegtuig te staan en je je nergens druk om hoeft te maken! Arme purser...
Het regent de laatste tijd BN-ers aan boord, vandaag hadden we outbound niemand, nou ja een delegatie van de Van der Valk-jes, en inbound maar liefst twee stuks... Gaston; die van de Staatsloterij show, hij kondigt geloof ik altijd de prijzen aan. Vandaag had ie zelf de jackpot gewonnen, hij betaalde met ongeveer een half pond aan kleingeld! Wel precies gepast...
Ook hadden we Jacques d'Ancona aan boord, de broer van Hedy en zelf is ie bekend geworden via de Soundmix-show. Dat was weer de voorloper van Idols. Hij was zeg maar, de Jerney Kaagman van toen. Aardige man hoor, hij was niet echt goed voor onze barbox-omzet cq winstdeling; slechts € 2,50 hoefde hij af te rekenen voor een combi-snack-> thee en een gevulde koek. Sorry dat we zo goedkoop zijn...
Vanavond ga ik voor het eerst weer wakeboarden dit seizoen. Spannend! We gaan met een boot vol vrouwen de Loosdrechtse plassen op. Het zal wel weer één groot kippenhok zijn, ik ben heel benieuwd of er ook nog écht geboard gaat worden!
Het regent de laatste tijd BN-ers aan boord, vandaag hadden we outbound niemand, nou ja een delegatie van de Van der Valk-jes, en inbound maar liefst twee stuks... Gaston; die van de Staatsloterij show, hij kondigt geloof ik altijd de prijzen aan. Vandaag had ie zelf de jackpot gewonnen, hij betaalde met ongeveer een half pond aan kleingeld! Wel precies gepast...
Ook hadden we Jacques d'Ancona aan boord, de broer van Hedy en zelf is ie bekend geworden via de Soundmix-show. Dat was weer de voorloper van Idols. Hij was zeg maar, de Jerney Kaagman van toen. Aardige man hoor, hij was niet echt goed voor onze barbox-omzet cq winstdeling; slechts € 2,50 hoefde hij af te rekenen voor een combi-snack-> thee en een gevulde koek. Sorry dat we zo goedkoop zijn...
Vanavond ga ik voor het eerst weer wakeboarden dit seizoen. Spannend! We gaan met een boot vol vrouwen de Loosdrechtse plassen op. Het zal wel weer één groot kippenhok zijn, ik ben heel benieuwd of er ook nog écht geboard gaat worden!
dinsdag 8 juni 2004
Vandaag was het 31 graden... en ik was vrij!
Gisteren al de hele dag op het strand gelegen en vandaag heb ik de hele dag geoefend met het alleenstaande moederschap. Ik had een kind geleend van één van mijn zusjes, 3 jaar oud en ben daarmee gaan zwemmen en zonnebaden. Even kijken of ik er al klaar voor ben...
Laat ik voorop stellen dat we het heel erg gezellig gehad hebben samen maar ik zie nog niet hoe ik het ouderschap zou moeten combineren met onder meer mijn werk in de lucht, achter de bar en en al mijn andere drukke bezigheden. Insmeren met factor 20, waterschoentjes aan, zwembroekje aan en dan; "Tante Lein, ik moet plassen..." "Ehhhh, ga maar in het water plassen" "Ok, broek uit.........KLAAR! Tante Lein ik ben klaaaaar!". Kun je je de blikken voorstellen van alle andere mensen daar op het strandje? We zijn niet zo heel erg lang daarna maar weg gegaan...
Je moet ogen in je achterhoofd hebben want zo'n kleintje blijkt, ondanks haar zwembandjes, toch niet geheel alleen het diepe in te kunnen. Al wilde ze het wel heel graag. En ik moest mijn zusje op voorhand beloven dat ik haar in één stuk weer terug zou brengen! Dat is gelukt, ze ligt nu lekker te slapen en wordt de eerst paar uur niet meer wakker. Ik neem een wijntje op de goede afloop, en taart...
Mijn moeder is namelijk jarig en dat gaan we uiteraard vieren vanavond!
Proficiat mams!
Gisteren al de hele dag op het strand gelegen en vandaag heb ik de hele dag geoefend met het alleenstaande moederschap. Ik had een kind geleend van één van mijn zusjes, 3 jaar oud en ben daarmee gaan zwemmen en zonnebaden. Even kijken of ik er al klaar voor ben...
Laat ik voorop stellen dat we het heel erg gezellig gehad hebben samen maar ik zie nog niet hoe ik het ouderschap zou moeten combineren met onder meer mijn werk in de lucht, achter de bar en en al mijn andere drukke bezigheden. Insmeren met factor 20, waterschoentjes aan, zwembroekje aan en dan; "Tante Lein, ik moet plassen..." "Ehhhh, ga maar in het water plassen" "Ok, broek uit.........KLAAR! Tante Lein ik ben klaaaaar!". Kun je je de blikken voorstellen van alle andere mensen daar op het strandje? We zijn niet zo heel erg lang daarna maar weg gegaan...
Je moet ogen in je achterhoofd hebben want zo'n kleintje blijkt, ondanks haar zwembandjes, toch niet geheel alleen het diepe in te kunnen. Al wilde ze het wel heel graag. En ik moest mijn zusje op voorhand beloven dat ik haar in één stuk weer terug zou brengen! Dat is gelukt, ze ligt nu lekker te slapen en wordt de eerst paar uur niet meer wakker. Ik neem een wijntje op de goede afloop, en taart...
Mijn moeder is namelijk jarig en dat gaan we uiteraard vieren vanavond!
Proficiat mams!
maandag 7 juni 2004
Zondagmiddag had ik twee ad hoc vluchten. De ene vlucht was van Amsterdam naar Dublin... Je raadt het waarschijnlijk al, 186 dolenthousiaste supporters naar huis brengen van de wedstrijd Ierland-Nederland, 1-0. De sfeer aan boord zat er al gelijk goed in! Al hadden we af en toe last van plaatselijke 'turbulentie'. Op de bijgevoegde foto's zit ze op rij 1...
En hier dan nog wat plaatjes van landende vliegtuigen op DUB, wij stonden in sequence te wachten tot we mochten vertrekken. Eerst moest er een vliegtuig landen, dan één weg, dan weer landen etc. en uiteindelijk gingen wij!
Van Dublin naar Kerry (KIR) was het vliegtuig leeg en vanaf KIR weer met 70 nieuwe pax naar AMS. Op DUB werd de machine schoongemaakt en er moest een belly/galleychange (lege boxen de belly in, volle boxen naar boven, de galley in) plaats vinden... Echter, om wat voor reden dan ook was het niet geregeld dat de catering aanwezig was op DUB dus wat doe je dan? Tsja, je wilt de passagiers niet de dupe late worden van nalatigheid van anderen dus dan doe je het zelf maar met je crew!
Onderweg naar Kerry vlogen we over Ierland, prachtig groen is het daar zeg!
En hier dan nog wat plaatjes van landende vliegtuigen op DUB, wij stonden in sequence te wachten tot we mochten vertrekken. Eerst moest er een vliegtuig landen, dan één weg, dan weer landen etc. en uiteindelijk gingen wij!
Van Dublin naar Kerry (KIR) was het vliegtuig leeg en vanaf KIR weer met 70 nieuwe pax naar AMS. Op DUB werd de machine schoongemaakt en er moest een belly/galleychange (lege boxen de belly in, volle boxen naar boven, de galley in) plaats vinden... Echter, om wat voor reden dan ook was het niet geregeld dat de catering aanwezig was op DUB dus wat doe je dan? Tsja, je wilt de passagiers niet de dupe late worden van nalatigheid van anderen dus dan doe je het zelf maar met je crew!
Onderweg naar Kerry vlogen we over Ierland, prachtig groen is het daar zeg!
zondag 6 juni 2004
Ik kan het toch niet laten. Eigenlijk had ik mijzelf beloofd om pas later vandaag een stukje te schrijven over de afgelopen vlucht maar ja, ik ben nogal onbetrouwbaar als het gaat om afspraken met mijn eigen persoontje. Op schema stond een vlucht naar Berlijn Schönefeld (SXF), via Rotterdam. Een beetje via een omweg als je het mij vraagt, volgens mj is het veel sneller om rechtstreeks vanaf Amsterdam naar SXF te vliegen dan eerst een crew aan te laten melden op AMS om vervolgens met de taxi naar Rotterdam te gaan, dan heen en weer naar SXF en dan weer met de taxi naar AMS. Maar er werken op kantoor mensen met meer verstand van dit soort zaken dan ik dus er zal wel een goede reden voor zijn...
Op RTM een loglezer ontmoet, R. Zo lief, hij had zelfs een bosje bloemen meegenomen!
*ZUCHT*
Vanmiddag keek ik in de spiegel en ik zag dat ik best wel wallen onder mijn ogen had. Het schijnt dat als je boven de, pak em beet, 20 bent, je lichaam het niet altijd even makkelijk heeft met herstellen wanneer je een nachtje doorhaalt. Of meer dan één nachtje... Ik heb gehoord dat het helpt om Sperti op je wallen te smeren maar altijd als ik aan een crewlid vraag of iemand dit bij zich heeft krijg ik een verbaasde blik te zien en 'nee' te horen. Zelf vergeet ik het namelijk altijd te kopen. Of hoort het Sperti verhaal thuis in de wereld van Broodje Aap, zoals het verhaal dat mannen die kaal worden, vogelpoep op hun hoofd moeten smeren omdat dit de haargroei stimuleert?
Zowel heen als terug hadden we een BN-er aan boord, beiden in de categorie Kartbanen. Heen zat Michael Bleekemolen aan boord en terug Tom Coronel. De laatste was best wel zo'n wannabe-ken-je-me-echt-niet-BN-er. Uit angst niet herkend te worden doet zo iemand van alles om op te vallen. "Zeg schoonheid, heb je misschien een krantje voor me..." wink, wink... (*BRAAK*)
"Nee meneer Coronel, wij hebben al jááááren geen kranten meer aan boord...u vliegt zeker niet zo vaak?"
*Prodent smile*
En dit was onderweg naar Amsterdam, in de verte zagen we de zon verdwijnen...
Op RTM een loglezer ontmoet, R. Zo lief, hij had zelfs een bosje bloemen meegenomen!
*ZUCHT*
Vanmiddag keek ik in de spiegel en ik zag dat ik best wel wallen onder mijn ogen had. Het schijnt dat als je boven de, pak em beet, 20 bent, je lichaam het niet altijd even makkelijk heeft met herstellen wanneer je een nachtje doorhaalt. Of meer dan één nachtje... Ik heb gehoord dat het helpt om Sperti op je wallen te smeren maar altijd als ik aan een crewlid vraag of iemand dit bij zich heeft krijg ik een verbaasde blik te zien en 'nee' te horen. Zelf vergeet ik het namelijk altijd te kopen. Of hoort het Sperti verhaal thuis in de wereld van Broodje Aap, zoals het verhaal dat mannen die kaal worden, vogelpoep op hun hoofd moeten smeren omdat dit de haargroei stimuleert?
Zowel heen als terug hadden we een BN-er aan boord, beiden in de categorie Kartbanen. Heen zat Michael Bleekemolen aan boord en terug Tom Coronel. De laatste was best wel zo'n wannabe-ken-je-me-echt-niet-BN-er. Uit angst niet herkend te worden doet zo iemand van alles om op te vallen. "Zeg schoonheid, heb je misschien een krantje voor me..." wink, wink... (*BRAAK*)
"Nee meneer Coronel, wij hebben al jááááren geen kranten meer aan boord...u vliegt zeker niet zo vaak?"
*Prodent smile*
En dit was onderweg naar Amsterdam, in de verte zagen we de zon verdwijnen...
vrijdag 4 juni 2004
Mijn dag is weer doormidden. Vanochtend om 10 over 6 gemeld voor een vlucht naar Faro. Heen een basiq vlucht, terug een charter a la carte. Het verschil? Geen, op de heenvlucht mogen we niet zelf kussentjes uitdelen maar moeten mensen ze zelf pakken en op de terugreis delen we ze met alle liefde uit. Aan boord hadden we een televisieploeg van maar liefst dertig personen! Ze gingen vast voorbereidingen treffen voor de uitzendingen van de RTL serie Villa BVD die tijdens het EK zal worden uitgezonden. Frits B. en Henk van D. zaten niet aan boord, ze zaten beiden nog in H. Wel een ajacied, David Endt met zijn gezin. Klein mannetje is dat zeg, maar ja, Rafael is ook niet veel groter dan dat ik ben. Om over Sylvie maar te zwijgen, die komt nauwelijks tot mijn, eeh..., borsten. Ook nog een échte hedendaagse BN-er aan boord, Patty Zomer. Je kent haar vast nog wel van de Dolly Dots en tegenwoordig is ze op televisie te zien als een van de 2 modepolitie-agentes. Haar oordeel over ons uniform was vernietigend; uit de tijd en modelloos. Ik ben uiteraard niet met haar in discussie gegaan. "Cappucino van het huis, mevrouw Zomer?" In haar stoelzak liet ze een prijskaartje zitten van een shirtje van E 14,95, gekocht bij de C&A. Ik zeg nix...
Op Faro was het een heerlijke 24 graden bij een onbewolkte strakblauwe lucht...
Terug vlogen we op de internationale luchthaven van Groningen Airport Eelde, daar stond, inmiddels voor de tweede keer, een ontmoeting op stapel met Ome Gert. Helaas was hij vandaag weer niet van de partij. Er waren wel verzachtende omstandigheden, zo had ik de ETA per ongeluk 45 minuten later gemeld... Dan maar drie keer is scheepsrecht?
Ik heb vandaag weer eens handmatig de vliegveiligheidsdemonstratie laten doen, even kijken of iedereen nog wist hoe het moest. Het is wel een feit dat mensen veel meer op zitten te letten bij deze demo in vergelijking met de video waarop Marit van 'De Erfenis' alle aspecten van de vliegveiligheid bij ons aan boord uitlegt.
En toen? ... toen moesten we met de taxi terug naar Amsterdam, een rit van drie uur tijdens de vrijdagmiddagspits. Gelukkig zijn er onderweg voldoende McDonalds restaurants te vinden.
Nu ga ik weer even krachten opdoen om vanavond de andere helft van mijn 'dag' te beëindigen achter de bar!
Op Faro was het een heerlijke 24 graden bij een onbewolkte strakblauwe lucht...
Terug vlogen we op de internationale luchthaven van Groningen Airport Eelde, daar stond, inmiddels voor de tweede keer, een ontmoeting op stapel met Ome Gert. Helaas was hij vandaag weer niet van de partij. Er waren wel verzachtende omstandigheden, zo had ik de ETA per ongeluk 45 minuten later gemeld... Dan maar drie keer is scheepsrecht?
Ik heb vandaag weer eens handmatig de vliegveiligheidsdemonstratie laten doen, even kijken of iedereen nog wist hoe het moest. Het is wel een feit dat mensen veel meer op zitten te letten bij deze demo in vergelijking met de video waarop Marit van 'De Erfenis' alle aspecten van de vliegveiligheid bij ons aan boord uitlegt.
En toen? ... toen moesten we met de taxi terug naar Amsterdam, een rit van drie uur tijdens de vrijdagmiddagspits. Gelukkig zijn er onderweg voldoende McDonalds restaurants te vinden.
Nu ga ik weer even krachten opdoen om vanavond de andere helft van mijn 'dag' te beëindigen achter de bar!
donderdag 3 juni 2004
De werkweek is weer begonnen, op een rustige manier. Eventjes naar BCN heen en weer. Het was weer een apart vluchtje, wat de passagiers betreft dan. Ik ben voor het eerst herkend door een log-lezer! De passagiere in kwestie kwam aan boord, keek me aan, keek nog eens naar mijn naambordje en stamelde:,, Ik ken jou, ik lees je log!''.
Tijdens de vlucht nog even met haar en haar vriend gesproken, mijn log was haar aangeraden door een wederzijdse vriend...
Niet veel later werd ik aangesproken door een oudere heer op de tweede rij, hij vond het jammer dat we de flight safety demo niet meer handmatig deden, ik maakte volgens hem altijd van die leuke grapjes. Ik vroeg of hij dan al eerder bij mij aan boord had gezeten . ,,Wat denk je'', zegt ie ,,al 6 keer!'' Ik heb em beloofd dat de eerstvolgende keer wanneer hij weer bij mij aan boord komt, ik het Transavia Showballet weer een voorstelling zal laten opvoeren!
De vlucht terug was rustig, geen bekenden, veel slapers en geen gezeur!
Email Me
Tijdens de vlucht nog even met haar en haar vriend gesproken, mijn log was haar aangeraden door een wederzijdse vriend...
Niet veel later werd ik aangesproken door een oudere heer op de tweede rij, hij vond het jammer dat we de flight safety demo niet meer handmatig deden, ik maakte volgens hem altijd van die leuke grapjes. Ik vroeg of hij dan al eerder bij mij aan boord had gezeten . ,,Wat denk je'', zegt ie ,,al 6 keer!'' Ik heb em beloofd dat de eerstvolgende keer wanneer hij weer bij mij aan boord komt, ik het Transavia Showballet weer een voorstelling zal laten opvoeren!
De vlucht terug was rustig, geen bekenden, veel slapers en geen gezeur!
dinsdag 1 juni 2004
Afgelopen nacht heb ik doorgebracht met drie andere vrouwen in één bed. Het klinkt wel spannender dan het is, twee ervan waren onder de 6 en de ander was mijn zusje. Ik geloof dat ik meer gevaar liep tijdens deze nachtrust dan op enig moment zaterdagnacht. Steeds werd ik gewekt door, dan weer een elleboog in mijn oog, een voet in mijn maag, twee armpjes om mijn nek die langzaam mijn luchtpijp dichtknepen. Ik was nog moeier toen mijn nichtjes wakker werden om 7 uur in de ochtend dan op het moment dat ik naar bed ging. Het feit dat mijn zusje en ik tot 3 uur hebben liggen kletsen helpt ook niet echt...
Mijn jongste nichtje is 4 en héél erg blond.
Een voorbeeld?
Er valt een kussen uit bed en haar moeder vraagt of ze dat even wil oprapen. Ze klautert uit bed, je hoort even niets en dan zegt ze; ,,Ik zie het niet''. Zusje; ,,Het kussen ligt op de grond, kijk maar''. ,,Ik zie het echt niet hoor''. Ik draai me om en zie dat mijn nichtje bovenop het kussen zit en intussen om zich heen kijkt om het kussen te zoeken...
Ach, soms zoekt ze ook haar schoenen terwijl die allang aan haar voeten zitten.
Ze is verder wel heel lief hoor!
Mijn jongste nichtje is 4 en héél erg blond.
Een voorbeeld?
Er valt een kussen uit bed en haar moeder vraagt of ze dat even wil oprapen. Ze klautert uit bed, je hoort even niets en dan zegt ze; ,,Ik zie het niet''. Zusje; ,,Het kussen ligt op de grond, kijk maar''. ,,Ik zie het echt niet hoor''. Ik draai me om en zie dat mijn nichtje bovenop het kussen zit en intussen om zich heen kijkt om het kussen te zoeken...
Ach, soms zoekt ze ook haar schoenen terwijl die allang aan haar voeten zitten.
Ze is verder wel heel lief hoor!
Webloggers
Loppies' links
- Selective
- LaDoll
- ATCbox
- Van Stoffelen
- Wakeboard Loosdrecht
- Air Waseens ...
- Crewlounge
- Peter Cuyper
- Skyters